به نقل از «زیسان»

۵ مکان دیدنی و شگفت‌نگیر برای تهران‌گردی در نوروز ۱۴۰۳

تاریخ انتشار: ۳ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۳۹۹۹۵۲۲۹

مکان دیدنی تهران برای بازدید در عید نوروز، آن‌قدر متنوع و گوناگون است که تهیه یک لیست ۵ تایی از آن، سخت و نزدیک به غیر ممکن بود. با این‌حال برخی از محبوب‌ترین آنها در این گزارش آورده شده تا مسافرانی که نوروز خود را در تهران می‌گذرانند و یا ساکنان تهران که همیشه در حوالی منطقه خود قدم زده‌اند، با دیدنی‌های پایتخت بیشتر آشنا شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 در این گزارش ۵ مکان دیدنی تهران برای بازدید در نوروز را معرفی می‌کند.

موزه پمپ بنزین

خبر خوب برای ماشین‌باز‌های حرفه‌ای و عاشقان ماشین‌های کلاسیک برای گشت و گذار نوروزی در تهران، موزه پمپ بنزین واقع در خیابان دروازه دولت است. این موزه درواقع از قدیمی‌ترین جایگاه‌های بنزین در تهران و یادگاری دهه ۳۰ شمسی است.

جایگاه شماره ۶ که به‌عنوان سومین پمپ بنزین تهران تا سال ۱۳۷۰ فعالیت داشت، در سال ۱۳۹۸ با تغییر کاربری به موزه، به نمایشگاهی خاطره‌انگیز از تمام فعالیت‌های مرتبط با جایگاه‌های سوخت، نفت و بنزین، تبدیل شد.

تاریخچه پر فراز و نشیبی که جایگاه شماره ۶ پشت سر گذاشته است، از عکس‌ها، نقشه‌ها و فیلم‌های تاریخی، قابل رویت است. نقش تاریخی محله دروازه دولت در وقایع مختلف و نحوه شکل‌گیری و فعالیت این جایگاه که امروزه یکی از آثار ملی ایران است، از دانستنی‌های جالبی است که پس از بازدید از آن به اطلاعات عمومی خود اضافه می‌کنید.

کارخانه آرگو

حمیدرضا پژمان با نبوغ و زیرکی مخصوص به خود، یکی از کارخانه‌های تولیدکننده نوشیدنی ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی را به یک مرکز فرهنگی-هنری خاص و متمایز در تهران تبدیل کرد. این کارخانه با فضای ۱۸۶۰ مترمکعب، چند گالری، کافه، فروشگاه هنری، کتابخانه، اتاق آرشیو، حیاط و … را در خود جای داده است.

مهیج‌ترین بخش بازدید از کارخانه آرگو، خود بنای اصلی کارخانه و معماری دوست‌داشتنی آن است که تا به‌حال چندین جایزه معتبر در حوزه معماری از جمله جایزه معماری آقاخان را از آن خود کرده است.

اگر قصد دارید با استفاده از حمل و نقل عمومی به این مکان برسید، می‌توانید از ایستگاه متروی فردوسی در خط ۴ و اتوبوس‌های خط ۱، از میدان آزادی به تهران پارس، کمک بگیرید. بعد از پیاده شدن در ایستگاه فردوسی باید به سمت خیابان تقوی حرکت کنید تا تابلوی کارخانه را ببینید. بازدید از این مجموعه از یکشنبه تا جمعه، از ساعت ۱۵ تا ۹ امکان‌پذیر است.

خانه نیما یوشیج

خانه نیما یوشیج که در اصل خانه او در ایام بعد از ازدواج است، در خیابان دزاشیب تهران قرار دارد. این خانه توسط خود نیما و همسرش ساخته شده، با عشق و البته پولی که نیما از مادرش قرض گرفته بود. خانه این زوج بعد از پشت سر گذاشتن روز‌های ناخوش، سرانجام در سال ۱۴۰۰ مرمت و بازسازی شد تا پذیرای دوست‌داران دنیای شعر و به‌خصوص نیما یوشیج باشد.

دبیرستان فیروز بهرام

در گذر از خیابان جمهوری تهران، به مدرسه‌ای با معماری ویژه و بنایی رازآلود برمی‌خوریم که فراز و فرود‌های زیادی را پشت سر گذاشته است. مدرسه فیروز بهرام که به پاس قدردانی از فیروز بهرامجی بیکاجی، به به این عنوان نام‌گذاری شده از سال ۱۳۱۱ خورشیدی، محل تحصیل بزرگانی همچون احمد شاملو، محمد نوری، سروش حبیبی، مهرداد بهار، ابراهیم ویکتوری و … بوده است.

جعفرخان معمارباشی، در طراحی این مدرسه ترکیبی از معماری مدرن اروپایی و کهن ایرانی را، با استفاده از اسلوب‌های هخامنشی، به‌کار برده است. این مدرسه درحال حاضر از امکاناتی مانند کتابخانه، تالار گردهمایی، آزمایشگاه‌های فیزیک و شیمی و سیستم‌های صوتی و تصویری به‌روز، برخوردار است.

بازارچه پارک لاله

برای پناه بردن به حس و حال خوب بازار‌های سنتی در نوروز، پیشنهاد می‌کنیم سری به بازارچه پارک لاله، در ضلع غربی این پارک، بزنید. انواع متنوعی از محصولات، از دست‌سازه‌های دانشجویی تا صنایع دستی و خوراکی‌ها در این بازار با قیمت مناسب به چشم می‌خورند که با توجه به نیاز خود می‌توانید آنها را تهیه کنید.

منبع: کاما پرس

سایر اخبار انسان نئاندرتال ایرانی چه شکلی بود، کجا زندگی می‌کرد و چه می‌خورد؟ عجیب‌ترین موجود جهان؛ جانوری که ۷۲۰ عضو جنسی دارد! کشف کوهی بلندتر از اورست در مکانی عجیب؛ اورست واقعی اینجاست! آدرس آدم‌فضایی‌ها لو رفت؛ موجوادت بیگانه احتمالا در این ۸۵ سیاره ساکن هستند!

منبع: زیسان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت zisaan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «زیسان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۹۵۲۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امروز چهلم بهار است؛ جشنی که از یاد رفته!

«چهلم نوروز» مصادف با دهم اردیبهشت‌ماه از جمله آیین‌های وابسته به نوروز است. آیینی که در روزگار فعلی احتمالا نام آن به گوش کمتر کسی خورده است اما هنوز هم می‌توان ردپایی از آن را در نقاط مرکزی ایران و شهرهایی مانند شیراز و کرمان دید.

به گزارش ایسنا، در ایرانِ باستان تحویل بهار مانند روزگار فعلی تنها با رسومِ پیش از این اتفاق شناخته نمی‌شد. نوروز یکی از مهم‌ترین آیین‌ها قلمداد می‌شد که ایرانیان برای پیش و پس از آن خود را آماده می‌کردند و کارها و مناسک خاصی انجام می‌دادند. بنابراین رسوم نوروزی مانند امروز تنها به جشن‌هایی مانند چهارشنبه‌سوری، خانه‌تکانی، سبز کردن دانه‌ها، نوروزخوانی، جشن گلدان، تکم‌گردانی و... محدود نبود و تا مدتی بعد از نوروز هم ادامه داشت.

به همین علت است که برخی نوروز را نه یک روز و نه سیزده روز می‌دانند؛ به اعتقاد آنها نوروز یک بازه زمانی است. در این زمینه شبان میرشکرایی - مدیر اجرایی پرونده جهانی نوروز در یونسکو پیش از این به ایسنا، گفته بود: «از وقتی که این تحول طبیعی اتفاق می‌افتد، در نقاط گرمسیرتر به میانه زمستان می‌رسد و در نقاط سردسیر به میانه بهار. اشعاری هم داریم به این شرح که «اینک بیامده است به پنجاه روز پیش/جشن سده طلایه جشن نوروز روشنی»، یعنی جشن سده را طلایه‌دار نوروز و نوبهار دانسته‌اند. از آن طرف در حوزه فرهنگی شمال غرب ایران در منطقه آذربایجان تفسیری است که تا وقتی توت از درخت نیفتاده، نوروز است و زمان آن تا اواخر اردیبهشت‌ماه است؛ یعنی یک بازه سه‌ماهه برای نوروز داریم. هرکسی در این بازه سه‌ماهه به سبک و سیاق، رنگ و آیین خودش نوروز را پاس می‌دارد و نمی‌توانیم او را محدود به یک بازه زمانی کنیم.»

بر این اساس آداب و آیین‌های مربوط به نوروز (بر اساس تعریف امروزی از این مناسبتِ ۱۳ روزه) در سه گروه پیشانوروزی، هنگام نوروز و پسانوروزی طبقه‌بندی می‌شود؛ موضوعی که بنابر آنچه گفته شد احتمالا در گذشته‌های دور اینگونه نبوده است.

بخت‌گشایی با توسل به ماهی دندان‌طلا!

برای چله نوروز در شیراز دو جشن آب و گل‌های محمدی و جشن بخت‌گشایی برگزار می‌شد. جشن آب و گل‌های محمدی که تا دوره قاجار تداوم داشت در باغ دلگشا به مدت یک هفته برگزار می‌شد.

جشن بخت‌گشایی نیز در آرامگاه سعدی برپا می‌شد و آداب خاص خود را داشت. طبق این رسم، دخترانی که می‌خواستند بختشان باز شود و یا آرزو داشتند بچه‌دار شوند، باید تورهایی به رنگ سبز روی سر خود می‌انداختند و روی آن نُقل می‌گذاشتند و به شکلی که نقل از روی سرشان نیفتد از پله‌ها پایین می‌رفتند و مقابل حوضِ آرامگاه سرشان را خم می‌کردند تا نقل درون دهان ماهی دندان طلا بیفتد!

در این باور فرقی نمی‌کرد که اصلا ماهی دندان‌طلا وجود دارد یا نه و یا حتی اگر نمونه‌ای نادر از آن پیدا شود، هدف‌گیری فرد باید چقدر دقیق باشد که نقل دقیقا در دهان ماهی بیفتد. احتمالا تنها موضوع مهم این بود که اجرای این رسم خیال دختران را راحت می‌کرد که آرزویشان برآورده می‌شود.

شیرازی‌ها در کنار اجرای این مناسک یا نوعی آش به نام «دیگ جوش» می‌پختند و یا مشغول خوردن آش سبزی و کاهو می‌شدند.

جشنی برای درخواست سلامتی 

چهلم نوروز در کرمان آداب و آیین‌های خاص خود را دارد که همچنان هم برخی به اجرای آن پایبند هستند. این آیین‌ها در سال ۱۳۸۸ با عنوان «چهلم بهار» در فهرست میراث ناملموس ملی به ثبت رسیده است. کرمانی‌ها «آیین تندرستان» یا «تندرستون» را اصلی‌ترین بخش جشن چهلم بهار می‌دانند که هدف آن درخواست سلامتی و تندرستی است و هنوز به شکل جدی در این منطقه از کرمان برگزار می‌شود.

این جشن در یکی از مهم‌ترین مناطق کرمان به نام «شیوشگان» به معنای محل شیون و زاری برگزار می‌شود. دعا برای گشایش بخت، بریدن چادر عروس در این روز، آب چهل ریختن برای زنان حامله یا زائو، پختن و خوردن آش اوماج و نواختن موسیقی از جمله آیین‌های این جشن است.

جشن تندرستان در کرمان  جشن تندرستان در کرمان

در کوه شاه‌خیرالله منطقه پاریز کرمان نیز زیارتگاهی وجود دارد که در این روز مردم آنجا کنار یکدیگر جمع می‌شوند. عشایر در این روز با ظرف‌های شیر که از شب قبل دوشیده‌اند در دامنه کوه مستقر می‌شوند و با آن آش شیر می‌پزند تا در میان مردم تقسیم کنند.

سایر افراد هم زیرانداز می‌اندازند، چای درست می‌کنند و شیرینی‌هایی که از دوران دید و بازدیدهای نوروز باقی مانده را به یکدیگر تعارف می‌کنند. پس از آن هرکس که خواسته‌ای دارد راهی زیارتگاه می‌شود.

با این حال این روزها جشن «چهلم نوروز» مانند گذشته رونق ندارد و تنها در مناطقی محدود، افراد خود را پایبند به اجرای آن می‌دانند، موضوعی که باعث می‌شود این فرهنگ کهن بیش از پیش به دست فراموشی سپرده شود و احتمالا تا چند سال آینده تنها فقط نامی از آن در فهرست میراث ناملموس ملی باقی بماند.

کانال عصر ایران در تلگرام